Een uitnodigingsmail met een foto van een lachende Geert met de wisselbeker en de uitdaging te proberen die hem afhandig te maken tijdens het nieuwjaarstoernooi op 3 januari 2016. Ja ja. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. We weten inmiddels allemaal wel dat Geert dat niet zomaar zal toestaan. Ik heb hem liever met me dan tegen me. We hebben het geweten. We waren met 18 mannen/vrouwen en noteerden 6 speelrondes, waarvan ieder er 4 van 25 minuten kon spelen. Ik weet niet welke goede voornemens iedereen had of wat men conditioneel had gedaan, maar er werd geknokt als leeuwen. Het leek wel of er een boerderij tussen stond.
Uiteindelijk bleken er 5 personen te zijn die alle partijen hadden gewonnen. Dan gaat het daarna om de gewonnen games. De uitslag was als volgt:
- Willem Rattink met 25 games
- Geert Hegen met 22 games
- Linda Vink met 21 games
- Jeroen van der Veur met 18 games
- Klaas Zoetendal met 18 games.
Ik heb dus gewonnen en daar ben ik erg mee verguld. Met dank aan Linda, Jelle, Klaas en Henk. De partijen waren niet makkelijk. Onze tegenstanders hadden zich voorgenomen de punten niet cadeau te doen. Ik moest zelfs 3 keer tegen Jurrie, nou dan weet je wel hoe zwaar het was.
Van onze voorzitter Lammert mocht ik de beker in ontvangst nemen en ook een doosje heerlijke bonbons, die dezelfde avond nog opgesnoept zijn. (kon er niet afblijven).
Toen ik de beker bekeek en de namen die er al ingegraveerd staan, kreeg ik wat nostalgische gevoelens. Het begin was in 1981 en toen was Ankie Kooistra de winnares, maar er staan meer roemruchte namen op als Wiebe Bekhof, Henk Meibos, Gerard de Jong, Ype Terpstra, Sjallie Siebenga, Onno Noorduijn, Truus Klootwijk ( triest dat we Dick moeten missen), Geert Hegen en nog veel meer. Nu mijn naam dus ook. Tjonge, als “bejaard” lid is dat nogal wat. Ach ja, al die namen. Vroeger denk je dan. Ja “vroeger”. Toen hadden we wel 250 leden en moet je nu zien, hoor ik wel eens. Nou, al die 250 leden is simpel uit te leggen.
Toen men in 1976/77 begon met de club, onder leiding van Willy Bekhof haar broer Siemen, was er nog geen Ten Woude en geen banen in Tjalleberd, de Knipe, Jubbega, Nieuwehorne en noem maar op. Iedereen die wilde tennissen kwam dus bij ons terecht, ze kwamen van heinde en ver. Nu hebben al die plaatsen wel banen en, logisch, dan loopt het bij ons terug. Met nu iets meer dan 100 leden voor durpies als Mildam en Katlijk doen we het nog niet zo slecht. Dat komt ook omdat het bestuur nog steeds kans ziet de contributie op redelijk (zeg maar laag) niveau te houden en ook omdat je bij ons kunt lessen, competitie spelen en er regelmatig iets geinigs wordt georganiseerd en dat trekt meestal goede deelname. Last but not least, hebben we een geweldig mooi gelegen complex dat we op eigen kracht in goede conditie houden en moeten houden. Ook daarvoor is steeds hulp.
Ik zou zeggen “laten we onze zegeningen tellen “ en vooral zo doorgaan. Ik wens u allen een gezond, en goed 2016 toe en ik hoop u weer in opperbeste stemming op de banen (of daarbuiten) te ontmoeten.
Vriendelijke groet,
Willem Rattink.
